maandag 23 januari 2012

Bond Zonder Naam in autoland

Het autosalon zit er op. Ook dit jaar ben ik even langs gelopen. Dat er minder volk was dan andere jaren was echt opvallend. Niet leuk voor de verkoopscijfes, natuurlijk, maar als bezoeker is het wel eens zo plezant dat je op je gemak kan rondkijken zonder te moeten aanschuiven overal.

Positief vond ik de evolutie dat er tegenwoordig motoren worden aangeboden die best veel vermogen produceren in vergelijking met hun verbruik.  Ook vind ik het leuk dat er tegenwoordig meer aandacht gaat naar het design van de wagens. Vooral de Aziaten zijn daar bezig met een inhaalbeweging.

Het grote werkpunt voor de autoconstructeurs lijkt me de afwerking van het interieur. Dat is vaak van een bedroevend niveau: Goedkoop plastiek en lelijke vormgeving. Ook de stoffen waarmee zetels en koffer etc. zijn afgewerkt, zijn vaak slordig aangebracht. Zelfs op het autosalon zag ik losse naden en loszittende stoffen. En dat heeft niet noodzakelijk met de prijs van het merk te maken. Duurdere merken deden het niet altijd even goed en omgekeerd vond ik bijvoorbeeld de afwerking van de interieurs van Subaru best ok (in vergelijking met wagens van vergelijkbare kostprijs). Het merk dat in dat oogpunt steeds onberispelijk is, is Lexus, het enige (mainstream) merk waarbij je je altijd direct goed voelt in de wagen (ik weet het niet goedkoop, maar ook niet duurder dan ander, meer courante merken).

Ik hou veel van een mooi interieur. Dat is uiteindelijk hetgeen waar je dag in dag uit naar kijkt als je in de wagen zit. Zo van dat zacht leder en een beetje houtinleg is niet echt noodzakelijk, maar het biedt veel meer meerwaarde (omdat je er zelf naar kijkt) dan al die pakketten die je auto er langs de buitenkant mooier doen uitzien (waar anderen naar kijken).

Een beetje Bond Zonder Naam eigenlijk: Het innerlijk is belangrijker dan het uiterlijk.


Geen opmerkingen: